Worldcups in Amerika en Canada: Het Olympisch seizoen is nu echt los.

Anna genoot van haar World Cup-debuut, schaatste de derde snelste tijd ooit gereden door een Nederlandse, en Isabel pakte met een indrukwekkende race haar tweede hoed in Calgary.

Tijdens de NK Afstanden, in een kolkend Thialf, wisten Anna en Isabel zich te plaatsen voor de eerste serie World Cups in Amerika en Canada. Isabel reed tijdens beide World Cups de 1.000 meter, en Anna mocht vier keer starten op de 500 meter. Wij spraken de dames tijdens het ontbijt, vlak voordat zij weer terugvlogen naar Nederland.

 

Isabel reed op het snelle ijs van Salt Lake City een tiende tijd op de 1.000 meter. “Zo bijzonder om weer mee te doen aan het hele World Cup-circus. Ik merkte dat er best wat spanning en ook verwachting bij kwam kijken, en dat die spanning me teveel werd toen ik mijn wedstrijd moest rijden. Ik verlamde een beetje en kon niet laten zien wat ik de dag ervoor op de training wel deed. Balen, maar ik heb daarna de knop omgezet. Het is een leerproces en dit soort races horen er ook bij. Daar word je uiteindelijk beter van.”

Het mag duidelijk zijn dat Isabel niet helemaal tevreden was met haar eerste World Cup-race van dit olympische schaatsseizoen. Voorbereiding is vaak een bepalende factor voor een goede race, maar soms moet je het doen met wat je hebt. “De beste voorbereiding is daar vrij vroeg heen gaan; door het tijdsverschil en de hoogte moet je lichaam wennen aan de verschillen. Door veel te rusten, goed te eten en te drinken, kun je acclimatiseren”, aldus Isabel. Toch reed ze goed in de trainingen en is het resultaat van Calgary misschien niet eens een verrassing. “Maar het is een leerproces: de dingen die in Salt Lake City gebeurd zijn, heb ik weer mee kunnen nemen naar Calgary.” 

In Calgary reed ze een fantastische 1.000 meter en werd tweede achter Femke Kok en reed een persoonlijk record. Op de vraag wat ze in Calgary anders deed dan in Salt Lake City had ze een duidelijk antwoord: “Ik heb veel met Hein gepraat om mijn onzekerheden te delen en te praten over bijvoorbeeld zijn ervaringen daarin. Ik heb mijn psycholoog gesproken en heb een goede tip van haar gekregen. Dat heeft me geholpen tijdens de wedstrijd. Daarnaast had ik een iets andere strategie: ik gooide eerder mijn hand op mijn rug, hierdoor hield ik het laatste rondje beter vol. Ik was gebrand en gunde het mezelf om het beter te doen.” En kan het dan nog sneller? “Ja, altijd haha. Nou, ik ben erg tevreden over mijn race. Ik laat in mijn opening alleen veel liggen ten opzichte van de andere schaatsers, daar kan ik beter in worden en dat wil ik ook graag, dus dat is een leuk verbeterpunt.”

En de hoed van Isabel krijgt een mooie plek naast de andere hoed die ze won in 2022, in een teamsprint samen met teamgenoot Michelle de Jong en rivaal Femke Kok.

Anna Boersma was goed bezig in de zomertrainingen, maar of ze dit seizoen haar debuut zou maken in de World Cup was natuurlijk afwachten. “In de zomertraining was al te zien dat ik stappen aan het maken was, maar dat het eruit komt op het ijs is altijd nog afwachten. Ik had het gehoopt en wist dat het kon, verwachtte het niet per se.” 

Toch kreeg ze uit handen van Yvonne van Gennip in Salt Lake City een schaatsje uitgereikt. Het schaatsje is een aandenken aan je eerste World Cup-wedstrijd voor Nederland. Een bijzonder debuut: Anna verbeterde in beide ritten haar persoonlijk record, van 37,44 in de eerste 500 meter op zaterdag naar 37,11 in de tweede rit op zondag. Een dag waar zelfs het wereldrecord sneuvelde. Anna maakte het van dichtbij mee: “Het niveau is erg hoog op de 500 meter en ik vind het alleen maar leuk dat ik me ertussen rijd. Het wereldrecord van Femke was heel bijzonder om mee te maken en daar heb ik alleen maar bewondering voor.” 

Maar ook de 37,11 van Anna zelf was een prestatie van formaat, iets wat Anna niet had verwacht. “Ik zag mijn tijd pas na een ronde, dus toen ik over de finish kwam wist ik nog niets van de tijd, maar toen ik mijn tijd eenmaal zag was ik heel blij. Ik had niet verwacht dat de tijd zo snel zou zijn omdat ik veel foutjes in de race maakte. Ik heb veel geleerd van de races en hoop van hieruit nog verder te kunnen ontwikkelen.”

Anna en Isabel gaan nu met het team een aantal dagen naar de Spaanse zon om meer trainingsuren te maken, waarna begin december weer een uitdaging wacht. In een hopelijk volgepakt Thialf wordt de derde Wereldbeker van dit seizoen gereden. Natuurlijk hebben onze meiden daar zin in. Anna: “Ik heb er vooral heel veel zin in om in een vol Thialf voor Nederland uit te komen.” Ook voor Isabel is de wedstrijd in Thialf bijzonder: “Thialf is mijn thuisbaan en ik kijk er heel erg naar uit om voor het Nederlandse publiek te gaan schaatsen!”